Gaybashen vervolgen en bestraffen, daarmee basta!
Geachte Premier,
Geachte Ministers-presidenten,
Geachte burgemeesters,
Na het zoveelste geval van gaybashing is de maat meer dan vol. Wij zijn het beu om bang te moeten zijn op straat, gewoon omdat we zijn wie we zijn. Wij eisen absolute nultolerantie voor geweld tegen holebi’s.
Zaterdagnacht werden twee jonge homo’s aangevallen bij de ingang van een fuif in Leuven. Enkel en alleen omdat ze bevestigend hadden geantwoord op de vraag van enkele allochtone jongeren of ze homo waren. Het zoveelste flagrante geval van homobashing. Brussel had al een bijzonder kwalijke reputatie voor het geweld tegen holebi’s, dit fenomeen breidt zich nu helaas verder uit.
Wij zijn het spuugzat. Onze samenleving heeft een hele weg afgelegd om holebi’s en transgenders meer rechten te geven. De federale kersen op de taart waren de antidiscriminatiewet, de openstelling van het huwelijk en het recht op adoptie. Ook het Vlaams Parlement keurde een tekst goed die niet enkel streeft naar de “gelijkschakeling van holebi’s”, maar – veel belangrijker in het huidige klimaat – ook naar “de algemene maatschappelijke aanvaarding van holebi’s”. De recente golf van geweld tegen holebi’s dreigt al die inspanningen teniet te doen. Een samenleving die gaybashing stilzwijgend tolereert draait de klok tientallen jaren terug.
In het onderwijs is aandacht voor holebi’s opgenomen in de eindtermen van de tweede en derde graad. Dit kan – nee, moet – veel vroeger én op een niet vrijblijvende, structurele manier. En het moet in alle scholen. Ook, en vooral in concentratiescholen. Want we stellen vast dat de homobashers vaak jongeren van allochtone afkomst zijn, het is cruciaal om ook die jongeren ervan te overtuigen dat we allemaal gelijk voor de wet zijn. Ongeacht onze kleur, maar ook ongeacht onze geaardheid. De angst voor verontwaardigde ouders mag geen excuus zijn om op school geen aandacht te besteden aan holebi’s. Wel integendeel, het zou net een stimulans moeten zijn. Onderwijs en opvoeding zijn dé sleutels tot verdraagzaamheid.
Ook de imams en andere geestelijke leiders hebben een belangrijke rol in het doorbreken van het beeld van de heteronormatieve samenleving. We moeten hen duidelijk maken dat holebi’s in ons land niet minderwaardig zijn. Ze moeten niet alleen overtuigd worden dat geweld tegen holebi’s onaanvaardbaar is, ze moeten die boodschap ook zelf helpen uitdragen.
Tegelijkertijd moeten de parketten eindelijk een absolute prioriteit maken van het effectief vervolgen en bestraffen van geweld tegen holebi’s. De kleine minderheid van gaybashers moet voelen dat de wraakroepende straffeloosheid die zij de facto geniet definitief tot het verleden behoort. Want wat haalt het uit om klacht in te dienen als er verder niets mee gebeurt? Veel slachtoffers durven niet naar de politie stappen. Uit angst dat hun klacht weggelachen wordt (zeker bij verbaal geweld), of uit angst voor represailles. Daardoor geven de politiecijfers een schromelijke onderschatting van het reële fenomeen. Als ondertekenaars van deze open brief kunnen wij getuigen dat er nauwelijks een week voorbijgaat zonder dat een van ons een nieuw geval van geweld tegen holebi’s in vrienden- of kennissenkring ter ore komt.
Dit kunnen en zullen we niet blijven tolereren. Niet in dit land waar de premier openlijk homoseksueel is. Er moet een duidelijk signaal komen vanuit het beleid – vanuit UW beleid – tegen homobashing, tegen de plegers ervan en tegen de straffeloosheid. Zowel het federale als het Vlaamse, Waalse en Brusselse regeerakkoord schenken aandacht aan de thematiek, waarvoor hulde. Maar wij vragen nu ook concrete maatregelen:
- Maak prioritair werk van een effectief vervolgings- en bestraffingsbeleid voor plegers van geweld tegen holebi’s en verlaag de drempels om een klacht in te dienen bij de politie;
- Sensibiliseren moet vroeg beginnen: besteed dus aandacht aan seksuele diversiteit en homohaat vanaf het basisonderwijs, in alle scholen en op een structurele manier;
- Maak geestelijke leiders duidelijk dat holebi’s in dit land bepaalde rechten hebben opgebouwd, dat daar niet aan getornd kan worden en dat geweld tegen holebi’s bijgevolg totaal onaanvaardbaar is.
Het resultaat van een doorgedreven beleid moet een tolerante samenleving zijn waar niemand nog opkijkt van iemands geaardheid. Waar iedereen kan zijn wie hij of zij is, waar de enige normale reactie nog kan zijn: “Holebi? En dan? Et alors?”
Wij kijken uit naar uw reactie, maar nog meer naar uw actie.
Met de meeste hoogachting,
ondertekenaars:
Alexandra Potvin (dj Joe Fm) – Alexis Dewaele (academicus UGent) – An Lescrauwaet (docente Hogeschool Gent) – Barend Leyts (journalist Het Nieuws VTM) – Bart Moeyaert (schrijver) – Bart Verhulst (Wetstraatjournalist Terzake) – Bert Heyrman (eindredacteur Het Nieuws VTM) – Björn Boon (directeur CJP) – Bruno Cheyns (voorzitter LDD Oost-Vlaanderen) – David Van Ooteghem (presentator Radio 2) – Dave Sinardet (politicoloog VUB/UA) – Erwin Mortier (schrijver) – Ingrid Pelssers (emancipatieambtenaar Vlaamse Gemeenschap) – Iris De Caluwé (hr manager) – Jan Roegiers (Vlaams volksvertegenwoordiger SP.A) – Jani Kazaltzis (stylist) – Jef Neve (muzikant) – Jo De Poorter (tv-presentator) – Joris Poschet (voorzitter CD&V Watermaal-Bosvoorde) – Karolien Debecker (MNM-dj) – Kurt Van Eeghem (Klara) – Lieven Debrauwer (regisseur) – Lieven Vandenhaute (journalist VRT) – Lorin Parys (voorzitter Open VLD Leuven) – Marijke Libert (schrijver, journalist) – Nathalie Delporte (Q-dj) – Piet De Bruyn (senator N-VA) – Rudi De Kerpel (bedrijfsleider) – Sam Verhoeven (directeur Fakkelteater Antwerpen) – Sam De Bruyn (Studio Brussel presentator) – Saskia De Coster (auteur) – Sebastiaan Tips (coo Coeur D’Artichaut) – Stefaan Van den Berge (plastisch chirurg AZ St-Lucas Brugge) – Stijn Bex (gemeenteraadslid Groen) – Sven Pichal (presentator Radio 1) – Tim Van Steenbergen (ontwerper) – Tom De Cock (MNM-dj) – Truus Druyts (lifecoach, Joe Fm) – Wim De Vilder (nieuwsanker VRT) – Wim Van den Berghe (socioloog Instituut voor Tropische Geneeskunde)
Petitie / Open brief tegen gaybashing 